Sejurus jer sudah melaksanakan ibadah subuh nye,
Terus die ke tingkap bilik .
Die tak perlu pergi jauh tuk menikmati nikmat tuhan di pagi hari .
Sekadar di tepi tingkap menikmati udara segar pagi ,
yang bebas dengan asap rokok yang menjadi alergi kepada diri nye ,
Juga di tepi tingkap itu lah ,
die masih mampu mengagumi keindahan matahari pagi terbit ,
hasil keindahan ciptaan yang maha Esa .
Die merenung sejenak ,
Merenung memandang ke langit ,
Sampai bila kah die mampu mengecapi keindahan pagi ni ,
Sampai bila kah die mampu mengirup udara segar ,
Sampai bila kah die mampu merenung langit yang maha luas itu .
Betapa bersyukur nye dia ,
Kerana Allah masih membangkitkan diri nya daripada mimpi lena ,
Kerana Allah masih memberi peluang kepada diri nya untuk bernafas di hari ini .
Terlintas di fikiran nye ,
Apakah ada lagi ruang di muka bumi ini untuk diri nye di hari esok ,
Apakah ada lagi ruang untuk diri nye bertaubat di hari esok ,
Dari segala dosa dunia yang telah dikumpul ,
Dari segala bermacam jenis maksiat yang dibuat .
Tanpa die sedari ,
Mengalirnye dan menitisnya air mata ,
daripada mata yang sedang mengagumi keindahan ciptaan tuhan ,
daripada mata yang sedang bermuhasabah sendiri ,
menginsafi segala perbuatan dosa yang lalu .
Dalam hati kecil dia sentiasa berharap ,
agar air mata itu menjadi saksi keikhlasan diri nye ,
Untuk memohon segala hidayah ,
dari tuhan yang maha pemurah lagi maha penyayang .
No comments:
Post a Comment